10 Ekim Katliamı kitaplaştı

Zelal Yaşamlar okuyucuyla buluştu

Gıda Mühendisi ve yazar Kadir Dağhan’ın ilk kitabı olan, 1977 1 Mayıs Katliamından 10 Ekim Katliamı’na toplumun yaşadığı travmaları ve barış özlemini konu alan “Zelal Yaşamlar” okuyucuyla buluştu.

Kurgu Kültür Merkezi Yayınları’ndan çıkan romanda arı duru, berrak, saydam, kirlenmemiş anlamına gelen ve yok edilen zelal yaşamlar anlatılıyor.

Baharı yok etmek isteyenler ile baharı çoğaltmak isteyenler arasındaki derin uçurumu da gözler önüne seren roman, 10 Ekim Barış mitingine katılmak üzere evinden çıkan Fırat karakterinin, miting alanına kadar yol boyunca muhatap olduğu kişi ve konuşmalarla zamanda yaptığı yolculuğu konu alıyor.

Hesabı sorulmamış, yüzleşilememiş katliamların toplumda bıraktığı derin izleri çarpıcı bir şekilde ortaya koyan kitap, Türkiye tarihinde büyük travmalara neden olmuş katliamların nesilden nesile nasıl aktarıldığını vurguluyor.

Umarım bizim sesimiz olur

Romanda karakter 1977 kanlı 1 Mayısını bizzat yaşar. 12 Eylül işkenceleriyle tanışır. Bu sürede gerçek aşkın anlamını ne olduğunu tutkulu bir aşk yaşayarak öğrenir. Olayları toplumsal değişimleri gözler. 10 Ekim katliamının içinde geçmişiyle yüzleşmeye çalışır.

Hesabını soramadığımız, yüzleşemediğimiz her felaketin, daha büyük felaketlerin doğum sancılarına dönüşümünü ele alan romandan elde edilen gelirin 10 Ekim anıtı yapılması ve 10 Ekim Dayanışmasına kaynak olarak kullanılması öngörülüyor.

Kitabın yazarı Kadir Dağhan Zelal kelimesini  bir annenin çoğuna baktığı zamanki gülüşü, gökyüzünün mavisinin, ağaçlarının yeşilinin güneş ışınlarıyla birlikte yansıması olarak tanımlıyor.

“Umarım Zelal Yaşamlar kitabı, bizim sesimiz olur” diyen yazar, 10 Ekim katliamı sonrası hayata tutunanların hikayesini konu alan “Kimliksiz Çığlıklar” kitabının da Eylül ayında Kurgu Kültür Merkezi’nden yayınlarından çıkacağını  bildirdi.

"Sevinçler filizlenir, ne var ki cellatlar baharlara hiç izin vermemiş" 

Kitabın arka kapağında yer alan ifadeler ise şöyle:

“Barışlardan nefret ediyor, savaşlardan can buluyoruz. Yasaklardan, ölümlerden, nefretten başka bir şey bilmiyoruz. Çocuklar koşup oynayamaz, büyüyemezken klişeler, ezber hamasetlerle dolu labirentlerde dolaşıp duruyoruz. Bu topraklar hep hasret kalmış baharlara. Güneşin ara sıra parlaması, çok az da olsa görülen mavi ve yeşillikler bahar sanılmış, umutlanmış insanlar. Ne var ki büyüyemeyen, oynayamayan, ana dillerini bile konuşamayan çocukların coğrafyasında umutlar çok geçmeden hep hayal kırıklıklarına dönüşmüş. Oysa ne güzel mevsimdir bahar. Toprak ısınır, doğa canlanır, insanların mutluluğu ve enerjisi artar. Sevinçler filizlenir. Ne var ki cellatlar baharlara hiç izin vermemiş. Ellerinde baltalarla yaşama dair ne varsa kesip atmışlar. Tüm renkleri kendi karanlıklarında boğmuşlar. Şiir dizelerinde, şarkı bestelerinde bir sözcük olarak kalmış bahar. Ancak bu kadar karanlığın arasında özgürlük ışıkları da her zaman ve inadına ışımaya devam edecektir. Ediyor da. Yaşam ellerinde hep balta olanlar ve hep baltadan yana olanlar ile hep yaşam diyenler arasında kıyasıya bir kavgaya sahne oluyor. Elinizdeki bu kitap, baharı yok etmek isteyenler ile baharı çoğaltmak isteyenler arasındaki derin uçurumu ve savaşı birebir yaşayarak/yaşatarak gözler önüne seriyor.”