Cumhuriyet Döneminin en önemli projelerinden biridir Gençlik Parkı. Dönemin İlk kent parkıdır… 28 hektar büyüklüğünde ve etrafı bataklıklarla kaplı olan bu alanda tasarımcı Fransız Theo Leveau tarafından hazırlanan projelerle 1936 yılında inşaatına başlanmış ve 7 yılda tamamlanarak 19 Mayıs 1943 yılında hizmete açılabilmiştir. Ankara için öylesine önemlidir ki Gençlik parkı, Ankara gibi susuz ve kurak bir kentte neredeyse parkın simgesi olan 42.000 m2 alana sahip havuza su verebilmek için İncesu istasyonundan filtre edilen temiz su borularla havuza taşınarak getirilmiştir. Neredeyse parkla özdeşleşmiş park içerisindeki bu havuzda sandal sefası yapılabilmekte, havuzun kıyısında yer alan çay bahçelerinde ailecek oturulabilmekte hatta piknik yapılabilmekte, gazinolarda ise ülkemizin önemli ses ve saz sanatçılarının konserleri dinlenebilmekteydi. Park alanı içerisinde ayrıca yaya gezinti yolları ve çocuk parkları ile çok iyi düzenlenmiş ağaçlıklı yeşil alanlar planlanmıştı.  

Gençlik Parkı 1951 yılında hizmete giren İtalyan oyun parkı (Lunapark), 1957 yılında TCDD tarafından yerleştirilen ve parkın tüm çevresini dolaşan iki minyatür tren ve yine 1957 yılında açılan nikah salonunun kattığı değerler ile birlikte Ankara ‘nın kamusal ve sosyal hayatının en önemli mekânlarından olmuştur.

2007 yılında Büyükşehir Belediyesi tarafından mimar Öner Tokcan’a yaptırılan yenileme / restorasyon projelerinin uygulanması sürecinde kapatılan Gençlik Parkı yapılan  uygulamaların tamamlandığı 30 Ağustos 2009 tarihinde  yeniden kullanıma açılmıştır.

Ana yollara açılan 6 adet kapı ile kolayca ulaşılabilen Gençlik Park alanı içinde Belediye Tiyatrosu Binası (8000 m2), Kültür Merkezi (2670 m2), Gençlik Merkezi (2205m2) Binası, Belediye Kabul Salonu (1985m2), kapalı otopark (93 araç kapasiteli), 2 adet açık otopark ( 309 araç kapasiteli), 43 adet büfe- kafe ve fast-food mekânları yer almaktadır. Yeniden yapılan bu yapıların mimari tarzının Gençlik Parkı’nın inşa edildiği Cumhuriyet dönemi yapılarının karakteristik özelliklerini yansıttığını söylemek ise ne yazık ki mümkün görünmemektedir. Ancak, bu son hali ile en dikkat çeken yapı ise Nikah Salonu’nun bitişiğinde yer alan,  korumaya alınmış  ama nedense hiçbir tadilat  ve onarım gör(e)meyen, Sanat Kurumu’nun kullanımına  tahsis edilen  Göl Gazinosudur. Bu yapının şu anki perişan hali üzüntü ise vericidir.

Gençlik Parkı’nın yeniden yapılandırılması sürecinde  en çok gözümüze çarpan ve içimizi acıtan şeyler,  Büyükşehir Belediyesinin  açıklamalarında da yer alan  park alanı  düzenleme çalışmaları  sırasında  havuz etrafında yer alan ‘’çarpık yerleşimler’’ diye adlandırılan çay bahçelerinin kaldırılması,belki de  parkın en önemli  bileşeni olan havuz üzerinden geçişi sağlayan özgün köprünün yıkılıp yenisinin yapılması , havuz  başında bulunan 2 kadın yontusunun  kaldırılması, çok sayıda ağacın kesilmesi ve  yeşil alan  düzenlemelerinin  azaltılarak sert zemin yüzeylerinin artırılması, kentlilerin  fast –food tarzı düzenlenmiş mekanlarda  sosyalleşme ve paylaşma  ve birbirleri ile iletişim kurma olanaklarından uzaklaştırılmasıdır.

Bu anlamı ile sanırız “ruhunu kaybeden” Gençlik Parkı bir dönemin canlı kent mekânı olarak hafızalarımızda yaşamaya devam edecektir.